6.5. Пророштвото на Еремија се исполнува

6.5. Пророштвото на Еремија се исполнува

Вавилон запрен кај заливот

Вавилонските документи укажуваат дека секоја година Навуходоносор ја предводел својата војска во Сирија, собирал данок од покорените и ги отстранувал од престолот локалните владетели коишто се осмелувале да се спротивстават на вавилонскиот авторитет.

Изгледало дека постоел само еден човек кој можел да организира успешен бунт.

Три години по својата капитулација, Јоаким го давал бараниот данок. Меѓутоа, Египет планирал да се врати во игра и најверојатно Јоаким, сметајќи на поддршката од Египет, не го платил годишниот данок. Изгледало дека неговиот потег бил успешен. Не само што не го нападнала вавилонската војска туку во 601 година пред Христа, кога Навуходоносор уште еднаш го нападнал Египет, Египќаните извојувале значајна победа. Вавилонската војска претрпела сериозни губитоци. Навуходоносор бил принуден да се врати во Вавилон и наредната година да ја помине во подобрување и закрепнување на повредената и истоштена војска.

Јоаким бил воодушевен, а стравовите што му се појавиле заради мрачниот пророк Еремија биле отфрлени.

Пророкот Еремија го укорува царот

Пророштвото на Еремија се исполнува

Меѓутоа, пророкот Еремија не се сомневал во исполнувањето на неговото пророштво. Божествената казна можеби била одложена, но не можела да биде спречена. Четири години подоцна, во 597 година пред Христа, вавилонската војска повторно дошла пред портите на Ерусалим и овојпат немало одлагање. Јоаким бил окован во бронзени пранги и заедно со повеќето свети садови од храмот, бил одведен во Вавилон како мизерен воен заробеник. Не знаеме дали умрел по пат поради болест или, пак, бил убиен, но очевидно е дека тој не дошол во Вавилон.

Јосиф Флавиј тврди дека тој не отишол подалеку од ѕидините на Ерусалим.

„Навуходоносор… ги погубил сите што биле во цветот на младоста и тие го напуштиле овој свет без никакво достоинство заедно со нивниот цар Јоаким, за кого било наредено да биде фрлен пред ѕидините без никаков погреб“.

Еремија предвидел,

„Како магаре тој ќе биде погребан, ќе го изнесат и ќе го фрлат далеку од ерусалимските порти“ (Книга на пророкот Еремија 22,19).

Неговиот престол го наследил неговиот 18- годишен син, Јехонија. Меѓутоа, тој ја направил истата грешка како Јоаким и во рок од три месеци Навуходоносор уште еднаш бил пред ѕидините на Ерусалим. Младиот цар се предал мирно на „вавилонскиот цар – тој и мајка му и слугите негови, кнезовите негови и дворјаните негови и го зароби вавилонскиот цар во осмата година од царувањето свое“ (2. Книга за Царевите 24,12).

Пророкот Еремија тагува над судбината на својот народ